De onderhoudsbijdragen blijven in het kader van (echt)scheidingsprocedures tot de meeste discussies leiden. De conflicten zetten de relaties van voormalige partners en ouders en kinderen onder hoogspanning.
De netelige vraag is uiteraard het bepalen van de omvang van de onderhoudsverplichting die advocaten, bemiddelaars of magistraten, zullen moeten bepalen. Er wordt hierbij rekening gehouden met de financiële draagkracht van partijen, de huisvesting, het onderhoud, de gezondheid, het toezicht, de opvoeding, de opleiding en de ontwikkeling van een gemeenschappelijk kind. De bedoeling hiervan is dat de ex-partner zijn of haar levensstandaard van de ex-partner kan behouden of om te vermijden dat de ex-partner zich in een precaire financiële situatie zal bevinden.
De verplichting om in de alimentatie te voorzien zal in hoofdzaak rusten op de persoon die de grootste financiële draagkracht heeft. Er wordt gekeken naar het netto beschikbaar inkomen waarvan de belastingen dus moeten worden afgetrokken.
Deze draagkracht wordt vastgesteld door rekening te houden met de werkelijke inkomsten van allerlei aard: beroeps-, roerende en onroerende inkomsten (huur) – maar ook met alle voordelen in natura en andere middelen die de levensstandaard van de alimentatieplichtige verzekeren, naast zijn vermogen om inkomsten te verwerven of deze niet te verliezen.
Zo moet voor een persoon die zijn beroep uitoefent via een vennootschap waarvan hij aandeelhouder en bestuurder is, de winst van de vennootschap die wordt gereserveerd en niet wordt toegekend in de vorm van bezoldigingen of dividenden, tot zijn inkomen worden gerekend. Er moet ook rekening worden gehouden met de rekening-courant van de vennootschap.
De rekening-courant van een vennootschap toont of schulden of kredieten heeft ten aanzien van haar aandeelhouders of bestuurders.
De rekening-courant kan dus een tegoed (actief) van de aandeelhouder vormen als deze aan de vennootschap privé-gelden heeft geleend (die op de passiefzijde van de balans zullen worden vermeld), in de vorm van een uitgestelde betaling als hij een goed aan de vennootschap heeft verkocht, of in de vorm van een voorlopige niet-betaling van dividenden of vergoedingen. Omgekeerd kan de rekening-courant een debetstand vertonen als de onderneming geld heeft geleend aan de aandeelhouder (dat dan op de actiefzijde van de balans staat).
Indien de rekening-courant een positief saldo vertoont in het voordeel van de aandeelhouder, kan dit voordeel aanzienlijk zijn voor de persoon van wie de belastbaarheid wordt vastgesteld, aangezien hij van de vennootschap interesten kan ontvangen, die belast worden met een roerende voorheffing van 30%, maar die ook aftrekbaar zijn voor zijn vennootschap (onder bepaalde voorwaarden).
Omgekeerd zal hij of zij, als de rekening-courant een debetsaldo vertoont, beweren dat hij schulden heeft bij zijn vennootschap, in de wetenschap bovendien dat de fiscus dit zal beschouwen als een voordeel in natura, namelijk een lening tegen nultarief, die hij dan in zal belasten (momenteel iets meer dan 10%).
De rekening-courant is dus ook een element dat de financiële draagkracht van een persoon sterk kan beïnvloeden. Soms wordt vastgesteld dat de rekening-courant wordt gebruikt om zich te onttrekken aan het betalen van een onderhoudsverplichting.
Hier wordt nog aan herinnerd dat elke persoon die onder het Belgische fiscaal regime valt, de alimentatie die hij aan zijn alimentatiegerechtigden betaalt, privé kan aftrekken tot 80%.
Share us!
